Jo Joosten is in 1956 geboren te Maasbracht (Limburg). Doordat hij al vroeg ontdekt hij dat creatief is aangelegd, tekent hij al in zijn kinderjaren veel en bovendien met veel plezier. Na zijn middelbare school kiest Jo dan ook voor de Tehatex-opleiding in Nijmegen (van 1976-1982), waarna hij uiteindelijk als docent beeldende vorming in het onderwijs belandt. Naast het lesgeven runt Jo jarenlang een reclamebureau en werkt hij bovendien als grafisch ontwerper. In 2000 neemt Jo echter voorgoed afscheid van dat vak, mede doordat hij steeds vaker wordt geconfronteerd met de beperktheid ervan en zich realiseert dat zijn creativiteit in zijn werk als ontwerper verdwijnt.

Schilderen daarentegen ervaart Jo steeds meer als de ultieme vorm van vrijheid en daarom besluit hij zich daar voortaan volledig op toe te leggen. De behoefte om met zijn gemaakte werk naar buiten te treden ontstaat in 2006. Snel daarop volgen individuele exposities en ook neemt Jo deel aan groepstentoonstellingen. Jo’s specifieke schildertechniek en kleurgebruik roepen een bijna magische sfeer op en elk schilderij van zijn hand is het resultaat van een intuïtief scheppend proces. Vanuit die werkwijze raakt Jo meer en meer geboeid door het meta-realisme, het magisch realisme en het surrealisme. Werken uit die stromingen zijn voor Jo vaak het toonbeeld van perfectie in schildertechniek, stofuitdrukking, compositie en kleurgebruik en bovendien ademen ze vaak een sfeer en een harmonie uit, die hij ook in zijn eigen werk wil weergeven:

“Daar sta ik dan; ‘veroordeeld’ tot mijn eigen verbeelding en ‘opgescheept’ met de verantwoordelijkheid aan deze taferelen betekenis te geven. Natuurlijk wil ik, als schilder, de toeschouwer ook niet te veel sturen en verschillende interpretatiemogelijkheden open laten. Iedereen kan vanuit zíjn gevoelswereld vormen herkennen, sferen aanvoelen en zijn eigen fantasie laten werken. Thema's als vruchtbaarheid , groei en dood komen veelvuldig in mijn werk voor en vaak zijn er verwijzingen naar de menselijke anatomie en vruchtbaarheid. Ik ben gefascineerd door de relatie tussen het erotische aspect en  het afsterven, het sterven - verwondering over het leven en de dood is één van de uitgangspunten in mijn werk.  Vaak duiken er parallellen op met de menselijke voortplanting: het omvattende van de baarmoeder, maar ook fantastische en onverwachte scenario`s in een wereld die gekenmerkt wordt door vervreemding. De taferelen zijn symbolisch, absurdistisch, soms ook humoristisch, of ze weerspiegelen de broze schoonheid van de kracht van weleer. Ik schilder naar de werkelijkheid en hoewel die zeer dicht wordt benaderd, zijn mijn schilderijen slechts realistisch in detail, maar niet als geheel.

Mensen hebben altijd de gewoonte gehad schilders onder te brengen in een bepaalde stijl. Mijn werken zijn echter niet tot één alles omvattende stijl te herleiden. Magisch realisme ,surrealisme; het is mij om het even. In ieder geval zijn alle beelden en plaatsen die te zien zijn, voor mij écht - het zijn mijn dromen, mijn fantasieën en mijn gevoelens. Vaak zet ik ze echter onbewust op doek. Ik houd ervan beelden te scheppen van plaatsen die niet bestaan, maar die toch een bepaalde ‘herkenning’ geven. Soms wordt die betekenis voor mij pas achteraf duidelijk.”

Heeft u vragen, dan kunt u altijd een berichtje sturen